مثلث خطر در کمین روزنامه نگاری مستقل

با آنکه انتظار می رفت پس از طرح انتقادات گسترده اهالی قلم و مطبوعات، پیگیری لایحه نظام جامع رسانه حداقل در دوران ریاست جمهوری آقای روحانی متوقف شود، تصویب لایحه موصوف در هیئت محترم دولت، به گمانه زنی ها و شبهاتی از قبیل اینکه نهاد حقوقی دولت مخالف چنین لایحه ای است، پایان داد و مشخص شد که تأکید ریاست محترم جمهوری بر اجرای منشور حقوق شهروندی، دست کم رسانه ها و روزنامه نگاران مستقل را شامل نخواهد شد.

اما اکنون که دولت رسما بر چنین لایحه ای مهر تأیید زده، لازم است ضمن واشکافی دو رخداد مهم دیگر که اکنون ارتباط آن با موضوع اخیر غیرقابل انکار می نماید، آینده روزنامه نگاری مستقل در ایران را پیش بینی کرد.

1- حرفه روزنامه نگاری طبق تعاریف قانونی، یک فعالیت کارگری محسوب می شود و تمامی روزنامه نگاران شاغل در مطبوعات و رسانه های کشور (به استثنای رسانه هایی که مشمول قوانین خاص استخدامی هستند) صرف نظر از نوع رابطه استخدامی در نشریه محل کار (کارگاه) مشمول قانون کار تلقی می شوند و به تبع آن مزایای قانون تأمین اجتماعی (بیمه اجباری) نیز شامل حال آنان خواهد شد.

بدیهی است چنانچه کارفرما به هر دلیلی از بیمه کردن کارگر خود استنکاف کند، مشمول مجازات های پیش بینی شده در قانون خواهد شد.