سرنوشت آزادسازی نرخ بلیت قطار

اگرچه آزادسازی نرخ بلیت قطار تا حدودی از هواپیما موفق تر بود، ولی به دلیل فراهم نبودن زیرساخت های لازم، این امر نتوانست به افزایش تقاضای سفرهای ریلی منجر شود.

- به گزارش خبرنگار مهر، از سه ماهه پایانی سال 94 که قانون آزادسازی نرخ بلیت قطار اجرایی شد، شرکت های حمل و نقل ریلی می توانند بر اساس عرضه و تقاضا، نرخ بلیت را تعیین کنند؛ بر این اساس شرکت های ریلی با ارائه پیشنهادات خود به شرکت راه آهن، کار را به نحوی پیش می برند که با رد یا قبول این پیشنهادات، نرخ های مورد نظر فعالان حمل و نقل ریلی مسافری تعیین می شود.

همچنین در این روش، شرکت ها می توانند در ایام پیک تقاضای سفر، تا 20 درصد به نرخ ها اضافه کنند.

با این حال با توجه به کاهش تقاضای سفر با استفاده از حمل و نقل عمومی در کشور به خصوص سفرهای ریلی به دلیل طولانی بودن زمان سفر با این گونه حمل و نقلی، نرخ های موجود نمی تواند پاسخگوی هزینه های شرکت های ریلی باشد.

بسیاری از کارشناسان اقتصادی به طور کلی با آزادسازی نرخ هر گونه خدماتی به دلیل ایجاد فضای رقابتی موافقند؛ اما معتقدند مهم تر از آزادسازی نرخ انواع خدمات به خصوص در بخش حمل و نقل، باید زیرساخت های اقتصادی آن فراهم باشد تا سبب شکست این روش ها و تمایل مردم به بازگشت به دوره انحصار در نرخ گذاری نشود.