چرا تشکل های صنفی سینما چشمشان را روی کمک های حوزه هنری می بندند؟

دو تشکل صنفی سینمایی در واکنش به عدم اکران فیلم توقیفی «مادر قلب اتمی» در سینماهای حوزه هنری به این مجموعه انتقادات غیر منصفانه ای روا داشتند.

- دو تشکل صنفی سینمایی در واکنش به عدم اکران فیلم توقیفی مادر قلب اتمی در سینماهای حوزه هنری به این مجموعه انتقادات غیر منصفانه ای روا داشتند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ در پی عدم اکران فیلم مسئله دار و مبتذل مادر قلب اتمی از فیلم های توقیفی که بعد از انتخابات ریاست جمهوری در اقدامی شتابزده و غیرکارشناسی روانه سینماها شده، دو تشکل صنفی شورای عالی تهیه کنندگان و کانون کارگردانان با صدور بیانیه ای این اقدام حوزه هنری را مورد انتقاد قرار دادند.

اقدامی که به نظر می رسد با هماهنگی و همصدایی صورت گرفته است.

اینکه تشکل های صنفی برای حفظ منافع اعضای شان تلاش می کنند جای تشکر دارد.

ولی پرسش اینجاست که این اقدامات خودجوش و مثلا غیر سیاسی چرا فقط برای حفظ منافع افراد یا گروه های خاص صورت می گیرد؟ و چرا از جایگاه نهاد صنفی برای بهره برداری در خدمت جریانات خاص بکار گرفته می شود؟ اینکه چرا هر دفعه، دست به بیانیه و خطابه این عزیزان فقط برای تخریب و تضعیف نهاد انقلابی حوزه هنری مهیاست؟ موضع گیری های شدیدالحن و عصبانیت این عزیزان دال بر مدلول دیگری است.