51 به هیچ؛ علی برکت الله

سال 96 برای اصول گرایان سال تلخی است.

آنها آرزوهای شیرینی داشتند اما سرانجام آن آرزوها، کابوس بود،کابوس.

- عصر ایران؛ مصطفی داننده- بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 و حوادث بعد از آن اصول گرایان تصور کردند که دیگر فضای سیاسی کشور به طور کامل در اختیار آنها خواهد بود.

آنها سرمست از حذف اصلاح طلبان در انتخابات مجلس نهم باهم رقابت کردند و مجلسی کاملا اصول گرایانه را تشکیل دادند.

آنها بر اساس همین اصل تصور کردند در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم هم قوه مجریه برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران به آنها خواهد رسید.

به خاطر همین نامزدهای مختلف از این جریان وارد صحنه شدند.

نتایج انتخابات اما حکایت دیگری داشت.

حسن روحانی به عنوان نامزد جریان اصلاحات و اعتدال توانست با 18 میلیون به ریاست جمهوری برسد.

این در حالی بود که قالیباف جدی ترین رقیب تنها 6 میلیون را به خود اختصاص داد.

اصول گرایان در حالی که فکر می کردند دیگر تنها جریان حاکم در سپهر سیاست ایران هستند، حسن روحانی جانشین محمود احمدی نژاد شد.

اصول گرایان هنوز از شوک انتخابات سال 92 خارج نشده بودند که در دو انتخابات مجلس دهم و مجلس خبرگان پنجم هم رقابت را به ویژه در شهر تهران به رقیب واگذار کردند.