دلیل اعتیاد به خشم چیست؟

شکنندگی و آسیب نفس، جنبه روانشناسی هم دارد، که اغلب در شخصیت های خود شیفته دیده می شود؛ حملات بعداز خشم می توانند با احساسات نهفته ضعف یا عدم امنیت روی دهند، - به عنوان راهی برای احساس قدرت در لحظه و غلبه بر احساس ضعف و عدم امنیت.

خشم، در آمریکا یک اپیدمی است؛ همه چیز را آلوده کرده، از بگومگوهای رسانه ای تا جنون جاده، جنگ ها، کشتارهای دسته جمعی.

اما جدای از ابعاد خطرناک گسترده تر این احساس اساسی بشر و ارتباطش با خشونت، خشم، در معیارهای کوچک تر،روی زندگی روزمره شخصی ما هم تاثیراتی دارد.

همه چیز، از درماندگی در محل کار گرفته تا اختلافات خانوادگی می تواند باعث بروز استرس، اضطراب و افسردگی شود.

با این که می دانیم عصبانیت و خشم تا چه اندازه می تواند مخرب و دردناک باشد، چرا وقتی بروز می کند سرشار از آن می شویم؟ چرا علی رغم تمام پیامدهای خطرناکش، به افتادن در دامش ادامه می دهیم؟ پیامدهای قانونی، اجتماعی، مالی، جسمی، …بیولوژی اعصاب انسان، خشم را مزیت می داند.

بخشی از این پیامد مربوط به لحظه ای است که خشم حس خوبی دارد، احساس اینکه کاری انجام می شود.

خشم، تمام ترمزهای اخلاقی و منطقی مغز را لگدمال می کند چون از سیستم کناره ای آغازین ما نشات می گیرد: مرکز مغزی اتوماتیک ترین احساسات ما مانند ترس و علاقه.