احتمال وجود تلگراف نوری در دوران هخامنشی

وجود خاکریزهای مصنوعی با فواصل معینی از یکدیگر و برج های سنگی ناشناخته که بر روی آنها دو نوع آتش روشن می شد از احتمال وجود تلگراف نوری در دوران هخامنشی حکایت می کند .

- به گزارش مهر، مهدی محسنیان راد جامعه شناس ، نویسنده و استاد دانشگاه این مطلب را در نشستی که به مناسبت روز جهانی بناها و محوطه های تاریخی به همت گروه مطالعات راه ابریشم پژوهشکده بناها و بافت های تاریخی –فرهنگی در محل پژوهشگاه برگزار شد مطرح کرد .

او سخنرانی اش را با عنوان تصور تلگراف نوری دوران داریوش هخامنشی به عنوان یکی از شواهد کهکشان چهارم ارتباطی با اشاره به نگاه سه کهکشان ارتباطی هربرت مارشال مک لوهان از منظر ارتباطات به تاریخ تمدن ؛ شامل کهکشان شفاهی ، گوتنبرگ ، مارکنی آغاز کرد و گفت : مک لوهان معتقد بود هیچ نوع ارتباط با واسطه راه دور یا ارتباط رسانه ای نمی تواند همچون گفتگوی شفاهی ؛چهره به چهره ، همه حس های انسان را به کار گیرد .

او با اشاره به جرقه نخست در تصور وجود کهکشان ارتباطی چهارم و دیدار مرحوم کاظم معتمد نژاد پدر علم ارتباطات ایران با مک لوهان در بازگشت از کنفرانس ارتباطات سنتی در هاوایی گفت:با اشاره معتمد نژاد در این ملاقات به کتاب کهکشان گوتنبرگ مک لوهان به شیوه تکثیر دستی به وسیله دیکته همزمان به تعدادی وراق در دوران آل بویه ،او می گوید �