فتوای 5 مرجع تقلید درباره دروغ گفتن و بهتان زدن

آیات عظام شبیری زنجانی، دفتر موسوی اردبیلی، مکارم شیرازی، نوری همدانی و سبحانی به پرسش هایی درباره حکم دروغ گفتن پاسخ داده اند.

- به گزارش ایسنا به نقل از شفقنا ، متن پرسش های مطرح شده و پاسخ این مراجع تقلید شیعه بدین شرح است: الف- تعریف فقهی دروغ چیست؟ آفات دروغ و مجازات دروغ در شرع مقدس چیست؟ ب- آیا دادن نسبت خلاف واقع یا بهتان زدن به فرد یا گروهی که آن را بدعت گذار می نامند به لحاظ شرعی جایز است؟ اساساً در چه مواردی مباهته جایز است؟ آیا در مباهته تفاوتی بین مخالفان داخلی با دشمنان خارجی وجود دارد؟ ج- تعریف فقهی تقیه و دلیل جواز آن چیست؟ د- آیا پس از آنکه تقیه انجام شد الزامی در بعد از انجام تقیه مبنی بر راستگویی و افشای حقیقت وجود دارد؟ اگر فردی بر حسب مصلحت کلام غیر واقع در برابر مخاطب حقیقی و حقوقی خود بر زبان جاری کرد، می بایست بعدا و پس از رفع آن مصلحت، حقیقت مطلب را بیان بدارد؟ ه- تعریف امر اضطرار و معیار تشخیص آن برای گفتن دروغ یا پنهان کردن حقیقت به لحاظ شرعی چیست؟ اگر بنا شود هر فردی بنا به مصلحتی به تشخیص خود دروغ بگوید یا توریه کند، آیا باب دروغگویی در جامعه گشوده نمی شود؟ و- در مواردی که دروغ به خاطر ضرورتی مجاز شمرده می شود، بهتر است کدام یک از این موارد استفاده شود: دروغ صریح، تقیه یا توریه؟ حضرت آیت الله شبیری �