مهاجرت نخبگان پزشکی در وضعیت هشدار

مهاجرت افراد از کشورهای جهان سوم یا در حال توسعه به کشورهای پیشرفته و توسعه یافته امری معمول و جاری است و هرساله آمارهای مختلفی از تعداد، جنسیت و یا سن و سال مهاجران منتشر می شود.

- به گزارش ایسنا به نقل از روزنامه بهار ، فارغ از تعداد و کمیت مهاجران که عاملی مهم در برنامه ریزی های جوامع به شمار می رود، نکته ای که در سیاستگذاری های کلان کشورهای در حال توسعه، مانند ایران، اهمیت بسیاری دارد، ارزیابی مهارت، دانش و جایگاه علمی و اجتماعی مهاجران و توجه به شاخص های کیفی سرمایه انسانی از دست رفته است.

هرچه این شاخص های کیفی وزن بیشتری به خود بگیرند، احتمال اینکه فرد خارج شده از چرخه رشد و توسعه کشور، فردی نخبه باشد افزایش می یابد.

مهاجرت نخبگان آسیب های فراوانی به کشور وارد می کند و علاوه بر ایجاد خلا و فقدان نیروی متخصص و ماهر و اخلال در نظام شایسته سالاری در مدیریت کشور، زمینه بهره برداری و خوشه چینی کشورهای میزبان را از ماحصل آموزش و تعلیم این نخبگان فراهم می کند.

شاید نیاز به توضیح نباشد که آسیب و خُسران ناشی از مهاجرت نخبگان پزشکی بسیار بیش تر از سایر حرف و تخصص ها باشد، چراکه نظام آموزشی کشور از نظر هزینه و کیفیت، برای تربیت و تعلیم پزشکان سرمایه گذاری بسیاری نموده است.