در سوگ سلیم موذن زاده ای روح با ایمان جانیم سنه قوربان

خبر، همانند زلزله ای تمام کنج ها و زوایای دنیای مجازی را درنوردید و مثل بغضی ترکید.

به هر سایت و کانال و صفحه ای سر می زنیم، سوز صدایش می آید که از عمق جان می خواند: - �زینب زینب، زینب، درد آشینا زینب غرق بلا زینب.

� به گزارش " از تبریز، نام موذن زاده اردبیلی که می آید، نگاه ها می رود سوی مناره ای که با اولین گلبانگ، اذان روح افزایش را بر پهنه ی روز می گستراند و دل را قرار می بخشد.

نام موذن زاده برای خیلی ها با اذان مرحوم رحیم موذن زاده اردبیلی گره خورده است.

سلیم موذن زاده اردبیلی اما برادر کوچک تر این خانواده و صاحب نوایی بسیار وسیع و جگرسوز بود و فریادهای زینب زینبش، تا عرش خدا بلند می شد.

این صدای آسمانی امروز و پس از سوگواری اربعین حسینی، به آسمان پیوست.

حال شاید سوز و خروش و اشک صدای حاج سلیم در سایه سار رحمت خدا و سالار شهیدان و پیام آور کربلا، آرام گیرد.

*** سال 1315 خورشیدی، خانواده موذن زاده اردبیلی صاحب فرزندی شد که همچون دیگر فرزندان خانواده به راه نوحه و عزای کرب بلا رفت و بیش از همه، با ارادت ورزی به آستان زینب کبری، پیام آور دلیر کربلا در دل مردم جا گرفت.

او در مدت زندگی پربارش ده ها نوحه به زبان های ترکی، فارسی و عربی سرود و با خواندن سوزناک آنها اشک از دل و دیده عاشقان مکتب حسینی روان کرد، اما شهرت حاج سلیم بی