جزییات از کارافتادگی در قانون تأمین اجتماعی

بر اساس قانون تأمین اجتماعی، هر نوع بیماری منجر به کاهش قدرت کار در حد از کارافتادگی نمی شود، بلکه این کاهش باید پایدار باشد.

به گزارش مهر، طبق قانون تأمین اجتماعی، هر نوع بیماری منجر به کاهش قدرت کار در حد از کارافتادگی نمی شود، بلکه این کاهش باید پایدار باشد.

زیرا تأیید کاهش توانایی در کمیسیون های پزشکی پس از خاتمه درمان و غیرقابل علاج تشخیص داده شدن بیماری و به ثمر نرسیدن خدمات توانبخشی، انجام می شود.

براساس ماده 70 قانون تأمین اجتماعی، بیمه شدگانی که طبق نظر پزشک معالج غیرعلاج تشخیص داده می شوند، پس از انجام خدمات توانبخشی و اعلام نتیجه توانبخشی یا اشتغال، چنانچه طبق نظر کمیسیون های پزشکی موضوع ماده 91 این قانون توانایی خود را کلاً یا بعضاً از دست داده باشند، به 3حالت تقسیم می شوند.

براین اساس، هرگاه درجه کاهش قدرت کار بیمه شده 66 درصد و بیشتر باشد، به نحوی که نتواند با اشتغال به کار سابق یا کار دیگری بیش از یک سوم از درآمد قبلی خود را به دست آورد، ازکارافتاده کلی و چنانچه میزان کاهش قدرت کار بیمه شده، بین 33 درصد تا66درصد و به علت حادثه ناشی از کار باشد، به نحوی که با اشتغال به کار سابق یا کار دیگر، فقط قسمتی از درآمد خود را به دست آورد، ازکارافتاده جزیی شناخته می شود.