جای خالی اسناد لانه جاسوسی در کتاب های درسی/ خاطره ای از احسان نراقی

مرحوم نراقی در این خاطره از نقش کتاب اسناد لانه جاسوسی در حذف رقیب فدریکو مایور از مدیر کلی یونسکو می گوید.

- عصر ایران؛ مهرداد خدیر- امروز 13 آبان است و سی وهفتمین سالروز اشغال سفارت آمریکا در تهران و چون تقریبا سخن ناگفته ای در این باره باقی نمانده و به خاطر تمرکز تبلیغات رسمی بر این موضوع ، تکرار شعارهایی که از صدا و سیما پخش می شود نیز طبعا لطفی ندارد خاصه این که چهره های اصلی و طراح ماجرا در این برنامه ها معمولا غایب اند و جنبه شعاری پیدا کرده است.

حلقه اصلی اشغال کنندگان آن روز اکنون تفکرات مداراجویانه دارند و از تعامل با دنیا و دموکراسی در داخل، دیپلماسی در خارج حمایت می کنند و به همین سبب چندان تمایلی ندارند در این باره گفت و گو کنند.

هم به خاطر این که سخن تاه ای در میان نیست و هم این که به هر رو هویت سیاسی خود را نمی توانند انکار کنند و اگر سخنی متفاوت بگویند به مخالفان مردم سالاری سوژه داده اند تا آنان را تجدید نظر طلب بدانند و بخوانند.

خواننده این سطور طبعا می پرسد پس این گفتار در پی چیست؟ واقعیت آن است که این نویسنده نیز نمی خواست بنویسد و ترجیح می داد خاطره خود از حضور در مقابل دانشگاه تهران در 13 آبان 1357 به عنوان دانش آموز نوجوان را بازگوید که تحت الشعاع انفاق سال بعد قرار گرفته حال آن که 13 آبان 57 از نقاط عطف انقلاب