ژنرالی که هفتش، هشت نشد

کاپیتان بهتر نبود خودت می گفتی به ریو نمی روم ،حالا که رفتی اما کاش زمین خوردنت را نمی دیدیم - کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی که مورد حمایت سرمربی بود و برگ برنده محسوب می شد انگیزه فراوانی داشت تا در ریو بدرخشد و آمار طلاهای خودش رو به عدد 2 برساند ، کاری که در ایران در همه ادوار المپیک فقط حسین رضا زاده و هادی ساعی انجام داده بودند .

حالا کاپیتان به سختی تلاش می کرد ، تمرین های پرفشار و وزنهایی که گرم گرم کم می شد اما انگار کافی نبود ، تصاویر از ریو نشان می داد که حمید اونجا همچنان در حال وزن کم کردن است .

به گفته وی باید قبل از المپیک در 45 روز بیست کیلو کم می کرد .

محمد بنا و حمید سوریان پس از مشرف شدن به بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) حال و هوای خوبی داشتند .

خیلی ها آن روز طلای ریو را تو مشت نابغه کشتی فرنگی می دیدند .

بالاخره پس از بدرقه فرنگی کاران به سوی ریو ، ایرانیان زیادی بودند که لحظه شماری می کردند رقابت های کشتی آغاز شود، مردمی که قبل از آن کامشان به دو طلای ارزشمند وزنه برداران شیرین شده بود حالا چشمشان به تلویزیون دوخته شده بود .

نخستین کشتی گیرایرانی در ریو که به روی تشک می رفت کسی نبود جز حمید سوریان