روایتی مادرانه از زندگی جانشین تیپ �فاطمیون� مادری که پسرش را حبس کرد/مهاجری از �خاوران�

موقع رفتن همین که محمد رضا برای جمع کردن وسایلش رفت داخل اتاق در را بستم و گفتم: دیگر حق نداری بروی.

یا در جنگ افغانستان هستی یا جای دیگر.

من خسته شدم.

- گروه حماسه و مقاومت "- زهرا بختیاری: سید مرتضای آوینی! نوشته هایت را که می خوانم تو را غرق در معرفت مردانی می یابم که در دهه شصت همه تعلقاتشان را گذاشتند و گذشتند.

از آنها و از مظلومیت شان که تاریخ بدان گواه خواهد بود نوشته ای و جهادشان را فرزندانی معرفی می کنی که در آینده خواهند آمد.

آتیه ای که دور نبود.

این روزها نوشته هایت برای ما که جنگ ندیده ایم مصداق دارد.

آنجا که از عصر اسارت بندگان در بند هوای نفسشان می نویسی و نوید سربازانی را می دهی که در میدان های آتش قدم می گذارند و می پرسی: ظهور این جوانان چه معنایی دارد؟ و خودت اینگونه عاشقانه پاسخ می دهی: اینان طلیعه دار عصر توبه ی بشریت و نمونه ای از انسان های آینده هستند و آینده ی انسان آینده ای الهی است.

آنان ابراهیم وار هجرت کرده اند و اسماعیل گونه سر به قربانگاه سپرده اند تا انسان به خلیفه ی اللهی و امامت رسد و این است معنای باطنی این سخن که راه قدس از کربلا می گذرد.

ای کاش خودت امروز بودی و حالا مهاجران عصر ما را نیز می دیدی و روایت می کردی.