آن چه در دانشکده های ادبیات حذف شده است

اسماعیل آذر معتقد است، در دانشکده های ادبیات به ادبیات معاصر کم پرداخته می شود و ادبیات انقلاب و پایداری هم که بخش مهمی از ادبیات معاصر هستند به کل حذف شده اند.

- این استاد ادبیات دانشگاه علوم تحقیقات در گفت وگو با خبرنگار ادبیات ایسنا متذکر شد: در ابتدای بحث درباره پرداختن به ادبیات معاصر در دانشکده های ادبیات ایران باید در نظر داشت ادبیات معاصر ما عمر صدساله دارد در حالی که عمر ادبیات کهن به بیش از هزار سال می رسد، پس در یک نگاه کوتاه این دو از نظر محتوا و تجربه قابل قیاس نیستند.

او با تاکید بر اهمیت ادبیات پایداری و انقلاب اظهار کرد: یک جایگاه بزرگ شعر معاصر ما به شعر انقلاب و ادبیات پایداری تعلق دارد.

شعر پایداری با لویی آراگون و پابلو نرودا وارد سرزمین ما شد و طرفدار پیدا کرد.

شعر پایداری و انقلاب ما پر از حکمت ، معرفت ، مایه های انسانی و تفکر عاشورایی است؛ اما این که چرا مورد توجه نسل جوان قرار نگرفته است، جای سوال دارد.

این مجری برنامه های ادبی صدا و سیما درباره جایگاه ادبیات انقلاب و ادبیات پایداری بیان کرد: ادبیات انقلاب و ادبیات پایداری به نظر من توانست فضای عمیق و بزرگی را در مسیر ادبیات ما برای خودش دست و پا کند.