آنجا «متروپولیتن» است، این جا «تخت جمشید»!

بازدیدکنندگان، از تمام قاره ها و فرهنگ ها، مستقیما به این آثار دسترسی دارند، اما کسی به آنها دست نمی زند.

با آن ها عکس یادگاری می گیرند، اما رویشان یادگاری نمی نویسند.

- .

اینجا موزه ی بزرگ متروپولیتن در خیابان پنجم منهتن نیویورک است، از بزرگ ترین و مشهورترین موزه های جهان در وسط شهر نیویورک و در مجاورت ضلع شرقی سنترال پارک که مجموعه ی بزرگ و نادری از تاریخ اسلام و ایران باستان را دارد و سالانه چیزی حدود چهار میلیون بازدیدکننده از کلکسیون دو میلیونی اش بازدید می کنند.

به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، این موزه ی کهن که در 1872 میلادی درهای خود را به روی بازدیدکنندگانش گشود، آن قدر به آن ها و فرهنگ حفاظت از میراث و تاریخ مخاطبان اش اعتماد دارد که برخی از آثار کهن خود مانند مجسمه سنگ آهکی متعلق به 6 قرن قبل از میلاد را در دسترس مستقیم بازدیدکنندگانش قرار می دهد و آن ها هم با شیء ارزشمند عکس یادگاری می گیرند، اما نه یادگاری روی آن می نویسند، نه اثری مخدوش می شود و نه شیءای گم.

مجسمه سنگ آهکی بدون ویترین در موزه متروپولیتن شاید بهتر است بگوییم واژه ی وندالیسم دست کم در آن موزه و مخاطبانش هیچ جایگاهی ندارد، واژه ای که متاسفانه در همه ی محوطه ها، بناهای تاریخی و موزه های ایران نامی آشناست، چون درصد زیادی از گردشگران داخلی خود