�خطرات و خاطرات�؛ بخش پنجاه و هشتم ماجرای ورود اولین گردشگران ایرانی به مصر

طرف مصری با زرنگی می خواست قراردادی با طرف ایرانی بنویسد و نیمی از مبلغ قرارداد که تقریباً 200 هزار دلار می شد دریافت کند که با این کار مخالفت کردم و گفتم شرکت های ایرانی وقتی پول می دهند که در خاک مصر باشند.

- " اقدام به انتشار خاطرات وی کرده که پنجاه و هشتمین بخش آن از نظر خوانندگان می گذرد.

*** یکی از اهداف مشخص شده در مأموریت سومم به قاهره، (1388– 1393) باز کردن راه ورود جهانگردان ایرانی به قاهره بود.

نزدیک به سه دهه بود که پای هیچ جهانگرد ایرانی به مصر نرسیده بود.

اعتقاد داشتم که ورود گردشگران ایرانی به قاهره می تواند بسیاری از این ذهنیت های غیرواقعی دو طرف و به ویژه مصری ها را نسبت به ایران تصحیح کند.

طبیعی شدن تبادل جهانگرد بین دو کشور می توانست باعث نزدیکی هر چه بیشتر دو ملت شود که واضح بود قدمی در راه وحدت اسلامی بود.

دشمنان جهان اسلام تلاش زیادی را برای تفرقه بین مردم مسلمان منطقه به کار می بردند و عوامل آنان در منطقه فعال بودند.

مصر کشوری باستانی بود که دارای آثار عظیمی از سه دوره فرعونی، مسیحی و اسلامی بود.

مراقد زیادی از اهل بیت علیهم السلام در مصر و به ویژه قاهره قرار داشت که می توانست مورد توجه جهانگردان کشورمان باشد.