بررسی مفهوم خودشناسی از نگاه اسلام - بخش اول خودسازی از منظر اسلام

در بینش اسلام، خودشناسی مفهومی اساسی است که از دو راه معرفت انفسی و آفاقی ممکن و میسر می شود و خود منشأ بسیاری از آموزه های اخلاقی و تربیتی می باشد.

- بر این اساس، این نوشتار به بررسی مفهوم خودشناسی از نگاه اسلام و استنتاج اهداف و روش های تربیتی برخاسته از این مفهوم می پردازد.

روش تحقیق در این پژوهش کیفی است که به صورت توصیفی ـ تفسیری موضوع مزبور را مورد بحث و بررسی قرار می دهد.

همچنین پژوهش با رویکردی کلامی مفهوم خودشناسی نزد اسلام را بررسی می کند.

ازاین رو، پژوهش در وهله نخست، معطوف به قرآن و سپس به تفاسیر متکلمان و صاحب نظران شیعی است.

سرانجام باید گفت: از نگاه اسلام، خردورزی زیربنای خودشناسی آفاقی و انفسی و نیز تهذیب نفس و کمال معنوی انسان است و بر اهداف و روش های تربیتی برخاسته از این مفهوم نیز مترتب می باشد.

کلیدواژه ها: انسان شناسی اسلام، خودشناسی اسلام، اهداف تربیتی، روش های تربیتی.

مقدّمه یکی از موضوعاتی که از عهد باستان تا به امروز پیوسته ذهن انسان را به خود مشغول کرده و او را به تلاش برای شناخت واداشته، موضوع خودشناسی بوده است.

دستاوردهای فرهنگی، هنری، تاریخی، اجتماعی، دینی، علمی و سیاسی اقوام و تمدن های مختلف بشری هریک به نحوی گواه و بیانگر کنجکاوی ها و تلاش های انسان در این زمینه در طول تاریخ می باشند.