نقدی بر شوخی های رکیک لفظی در آثار سینمایی امروز ایران؛ به بهانه اکران «گینس»!

«گینس» سعی دارد با استفاده از قرار دادن مخاطب ساده و نیازمند به خنده اش در همان خلوت مجازی یا دوستانه، او را بخنداند و در فضایی قرار دهد که از خندیدن به رکیک ترین الفاظ و شوخی ها ابایی نداشته باشد و خنده اش را با صدای بلند سر دهد! - گینس سعی دارد با استفاده از قرار دادن مخاطب ساده و نیازمند به خنده اش در همان خلوت مجازی یا دوستانه، او را بخنداند و در فضایی قرار دهد که از خندیدن به رکیک ترین الفاظ و شوخی ها ابایی نداشته باشد و خنده اش را با صدای بلند سر دهد! به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو "فیلم سینمایی گینس ساخته محسن تنابنده، چهره نام آشنای ژانر کمدی در تلویزیون و سینمای ایران است؛ که این روزها خبر فروش نسبی این فیلم را که برای اکران در ماه مبارک رمضان برگزیده شده است می شنویم.

فیلم تنابنده مخاطب را می خنداند.

اما بیش از خنداندن، هر مخاطب فهیم و فرهیخته ای را شرمگین می سازد و در مواجه با دیگری و نه با خود خجل می کند.

اینکه مخاطب به چه چیزی می خندد و چرا، و دلیل شرمگینی مخاطب جدی چیست همه نیازمند کمی تأمل و بررسی است، و آسیب شناسی در آن که از حوزه متن آثار نمایشی و گزینش فیلمساز آغاز می شود تا مخاطب شناسی سینما و جامعه شناسی.