موانع و فرصت های عضویت ایران در شانگهای

عضویت در سازمان های منطقه ای که دارای اعضای بزرگی مانند چین و روسیه است قدرت مانور محدودی برای دیگرکشورها در نظر می گیرند و ایران در صورت عضوت دائم باید کاملا در مورد تعهدات خود محتاط باشد .

- عضویت در سازمان های منطقه ای و بین المللی همواره یکی از مولفه های قدرت و تاثیرگذاری دول در سیاست بین الملل بوده است.

بدین معنی که هرکشوری در سازمان ها و پیمان های بیشتر و در عین حال کاربردی تری عضویت داشته باشد می تواند تاثیرات بیشتری در جهان سیاست داشته باشد.

جمهوری اسلامی ایران نیز با واقع شدن در یک منطقه حساس جغرافیایی از این موضوع مستثنی نیست و سیاست گذاران ایرانی نیز همواره تلاش نموده اند تا در ترتیبات جمعی بیشتری عضویت پیدا کنند.

جمهوری اسلامی با پی بردن به نقش و تاثیر سازمان شانگهای از سال 2005 تاکنون تقاضای عضویت در این سازمان را داده است اما تاکنون به دلایل مختلفی مورد مخالفت قرار گرفته است.

این که چه دلایل ساختاری باعث عدم عضویت ایران در شانگهای شده است پرسش کلیدی است که در این مطلب به دنبال آن هستیم.

علاوه بر این باید این موضوع را نیز مورد بحث قرار داد که تروریسم یکی از مسائل مورد توجه سازمان شانگهای بوده است و این در حالی است که ایران نیز از این زاویه بسیار مورد تهدید مواقع شده است، این سوال مطرح است که آیا در صورت عضویت ای