سیستان در گرد و غبار غرق شد؛ رنجی که دیده نمی شود

شهروندان سیستانی از حال و روز عجیب و سخت خود برای زندگی در طوفان های سیستان و گرد و غبار شدید می گویند؛ شرایطی که با بی توجهی مسئولان تبدیل به روزمرگی پر درد آنان شده است.

- خبرگزاری مهر - امور استان ها: درست وسط گرمای سوزان جنوب شرق ایران، مردمی زندگی می کنند که از اواسط بهار تا انتهای تابستان، بیشتر روزهایشان با خاک آغاز می شود و با ریه های پر از گردوغبار به شب می رسد.

زابل، یکی از شهرهای مظلوم سیستان، حالا سال هاست با بحران های جدی زیست محیطی، بی آبی و فقر شدید دست و پنجه نرم می کند، اما همچنان در اولویت تصمیم گیران قرار نگرفته است.

مسئولان، به جای آنکه راه حلی پایدار و عملی برای این شرایط فراهم کنند، یا سکوت کرده اند یا تنها به وعده هایی اکتفا می کنند که سال هاست به واقعیت تبدیل نشده اند یا مفید و کار ساز نیستند.

یکی از عوامل اصلی این وضعیت، سیاست های آبی کشور افغانستان است؛ کشوری که با بستن آب ورودی به هامون، شریان حیاتی سیستان را قطع کرده و دشت هایی را که روزی محل زندگی هزاران کشاورز و دامدار و انبار غله ایران بود، به بیابانی بی جان تبدیل کرده است.

هامون که زمانی مایه حیات مردم منطقه بود، حال خاطره ای دور شده و با رفتنش، نه فقط آب، بلکه امید را هم از مردم ربوده است.