اشتباه تکان دهنده ذبیح الله منصوری در «خداوند الموت»

شاید داستان سه یار دبستانی در محافل گرم خانوادگی از سوی پیر فرزانه جمع روایت می شد، اما کمتر کسی خبر از اسرار حسن صباح داشت.

کاری که ذبیح الله منصوری کرد خودش بعدها تبدیل به معمای بزرگی شد.

- شاید داستان سه یار دبستانی در محافل گرم خانوادگی از سوی پیر فرزانه جمع روایت می شد، اما کمتر کسی خبر از اسرار حسن صباح داشت.

کاری که ذبیح الله منصوری کرد خودش بعدها تبدیل به معمای بزرگی شد.

او ترجمه ای را وارد بازار کرد که اثری بود از پل آمیر نویسنده ای فرانسوی.

در آن زمان دایره ارتباطات بین المللی محدود بود و دسترسی به اخبار نویسنده های خارجی کم.

خبر از اینترنت و شبکه های اجتماعی هم نبود.

پس هیچ کس نپرسید پل آمیر کیست و چرا این کتاب را نوشته است.

مسئله اما چیز دیگری بود، منصوری با این رمان توانست ذهنیت بسیاری از ایرانی ها را به حسن صباح و قلعه الموت شکل دهد.

این کتاب سالیان دراز یکه تاز ماجراهای حشاشین بود و باغات بهشتی که حسن صباح با رودخانه های شیر و عسل راه انداخته بود و جوانان را می فریفت تا به جنگ های سخت بروند.

بررسی های من اما نشان داد که پل آمیر وجود خارجی نداشته و ذبیح الله منصوری بنا به دلایلی که هرگز آشکار نخواهد شد خودش این کتاب را نوشته است.