هنر، حق است یا امتیاز؟

«عاشق محسن یگانه هستم، ولی بلیت کنسرتش ارزون نیست.

یک بار رفتم جلو سالن میلاد، صداش رو از بیرون شنیدم.

اون شب تو راه برگشت، تو مترو داشتم فکر می کردم چرا من که همان اندازه طرفدارم، - عاشق محسن یگانه هستم، ولی بلیت کنسرتش ارزون نیست.

یک بار رفتم جلو سالن میلاد، صداش رو از بیرون شنیدم.

اون شب تو راه برگشت، تو مترو داشتم فکر می کردم چرا من که همان اندازه طرفدارم، نباید توی سالن باشم؟ به گزارش ایسنا، برنا نوشت: گزارش پیش رو تنها با آمار و تحلیل کامل نمی شود؛ باید صدای واقعی جوانان را شنید.

از آنهایی که کنسرت رفتن برایشان عادت هفتگی است تا آنهایی که سال هاست پشت ویترین باجه های فروش بلیت، فقط تماشاچی بوده اند.

درسالنی تاریک با نورهای رقصان، گروهی از جوانان با شور و هیجان منتظر شروع کنسرت هستند.

بلیت های چندمیلیون تومانی برایشان مثل خرید یک فنجان قهوه روزانه است! بدون دغدغه و با خیال راحت.

اما بیرون سالن، جوان دیگری با گوشی اش، استوری های کنسرت را تماشا می کند و آرزو می کند روزی بتواند حتی برای یک بار هم که شده، از نزدیک صدای خواننده محبوبش را بشنود.

این تصویر، بخشی از واقعیت تلخ جامعه امروز است؛ تبعیض طبقاتی در دسترسی به امکانات فرهنگی و تفریحی، به ویژه کنسرت های گران قیمت.