چرا بیشترین احادیث تشیع مربوط به زمان امام صادق(ع) است؟

دوران امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، دوره انتقال حکومت از بنی امیه به بنی عباس بود و درگیری های قدرت های سیاسی با یکدیگر به این دو امام اجازه داد تا در نشر معارف فرصت بیشتری داشته باشند.

- دوران امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، دوره انتقال حکومت از بنی امیه به بنی عباس بود و درگیری های قدرت های سیاسی با یکدیگر به این دو امام اجازه داد تا در نشر معارف فرصت بیشتری داشته باشند.

به گزارش ایسنا، دلیل اینکه امام صادق(ع) به عنوان رییس مذهب مشهورند، به دلیل موقعیت فوق العاده ای است که برخلاف پدران بزرگوار و فرزندان معصومشان، در اختیار آن حضرت قرار گرفت.

ایشان در یک دوره انتقالی، بیشترین فراغت را برای نشر و تبیین و ترویج و تعلیم معارف قرآن و اهل بیت(ع) در اختیار داشتند.

دوران امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، دوره انتقال حکومت از بنی امیه به بنی عباس، یا به تعبیر دقیق تر از بنی مروان به بنی عباس بود و درگیری های قدرت های سیاسی با یکدیگر، فرصت و فراغت به آنها نمی داد که کنترل فوق العاده و اختناق شدیدی را که در زمان سایر ائمه(ع) اعمال می کردند، در آن زمان هم اعمال کنند.

حدود هشتاد درصد احادیثی که در کتب حدیثی شیعه به ما رسیده است، از این دو امام بزرگوار، امام باقر(ع) و امام صادق(ع) نقل شده است؛ به خاطر فرصت و فراغت ایشان؛ واِلاّ این گونه نیست که ائمه دیگر