تابوشکنی از دکتر مصدق و تابوسازی از دشمنانش؟

آفت اما از آنجا بروز می کند که قدسیت زدایی و تابوشکنی از چهره های تاریخی، به ژاژخایی و اغراق درباره کاستی ها و نقائص آنها و نادیده گرفتن فضائل شان می انجامد و در عین حال، - هر ساله به مناسبت رویدادهای مربوط به جنبش ملی شدن صنعت نفت ایران بحث هایی درباره کارنامه و عملکرد زنده یاد دکتر محمد مصدق در بین صاحب نظران ایرانی در می گیرد که بدون سر و صدا و جنجال نمی ماند.

  برخی چهره های تاریخی به دلایل کاملاً تاریخی در هاله ای از قدسیت قرار می گیرند و جز به زبان تمجید و ستایش نمی توان درباره آنان سخن گفت.

تاریخ اما در یک خط مستقیم و یکنواخت حرکت نمی کند.

علت عمده اش این است که عقاید و سلایق و نظام ارزشی افراد جامعه دوره به دوره و نسل به نسل عوض می شود و این نیز حرکت تاریخ را دچار اعوجاجات بسیار می کند.

  وقتی ارزش ها رنگ به رنگ شوند، هاله های قدسی پیرامون چهره های تاریخی هم رنگ می بازد و آنها را به هدفی مشروع و موجه برای نقد و مخالفت تبدیل می کند.

این به خودی خود امر نامطلوب و نامعقولی نیست به شرط آنکه دچار آفت نشود.

آفت اما از آنجا بروز می کند که قدسیت زدایی و تابوشکنی از چهره های تاریخی، به ژاژخایی و اغراق درباره کاستی ها و نقائص آنها و نادیده گرفتن فضائل شان می انجامد و در عین حال، با قدسی سازی و تابوآفرینی از چهره های مخالف و متضادشان �