بدهی مالی آمریکا به چین، در جنگ تعرفه

چین مثل بعضی کشور ها، قطر، امارات، نروژ (به خاطر درآمد چشمگیر نفت شمال)، بخشی از سرمایه نقدی خودشان را داخل چرخش اقتصادی و بودجه جاری نکرده، و سرمایه را در جایی پارک (سرمایه گذاری) می کنند.

ابزار های مالی، هر چه ریسک کمتر داشته باشند، می توانند بهره کم تری به خریدار بدهند، و هر چه ریسک شان بالا تر، مجبورند که نرخ بهره بیشتری برای جلب خریدار بدهند.

به عنوان مثال چند سال پیش، اوراق قرضه دولتی آمریکا 3 درصد، و اوراق قرضه دولتی یونان در اوج بحران اقتصادی شان تقریبا 17 درصد بود، (اکنون نرخ بهره اوراق قرضه 10 ساله آمریکا به 4.

25 رسیده است).

به خاطر اعتمادی که سرمایه گزاران (و دولت ها) به ثبات اقتصادی آمریکا دارند، اوراق قرضه دولتی امریکا (Treasury Bonds ) را به عنوان سرمایه گذاری می خرند.

کشور چین در حدود 800 میلیارد دلار از این اوراق آمریکا را خریده است (که نوعی قرض مالی به دولت آمریکا محسوب می شود).

در دو هفته گذشته در واکنش به جنگ تعرفه دولت ترامپ با چین، این صحبت مطرح شد که چین ممکن است که مقدار چشمگیری از این اوراق را در بازار رها کند (بفروشد).

در این صورت شرایط خاصی ایجاد خواهد شد؛ قیمت انواع اوراق قرضه دولتی آمریکا(سه ساله، پنج ساله، ده ساله، و 30 ساله) پایین می افتد، و خزانه داری آمریکا Treasury مجبور می شود نرخ بهره اوراق قرضه را بالا ببرد.