مدیریت روغن های زاید خوراکی؛ از چالش زیست محیطی تا راهکاری برای توسعه پایدار

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، روغن های خوراکی یکی از پرمصرف ترین مواد اولیه در صنایع غذایی و آشپزخانه های خانگی محسوب می شوند.

- به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، روغن های خوراکی یکی از پرمصرف ترین مواد اولیه در صنایع غذایی و آشپزخانه های خانگی محسوب می شوند.

باتوجه به افزایش تقاضا برای این محصولات، میزان تولید و مصرف سالانه روغن های خوراکی در سطح جهان به طور چشمگیری در حال افزایش است.

آمار ها نشان می دهند که سالانه حدود 16.

5 میلیون تن روغن خوراکی زاید در کشور های مختلف مانند چین، مالزی، ایالات متحده، اروپا، تایوان، کانادا و ژاپن تولید می شود.

در ایران، مصرف سرانه روغن خوراکی در سال های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته و بین 22 تا 24 کیلوگرم به ازای هر نفر در سال برآورد شده است، درحالی که این مقدار در کشور های اروپایی به طور میانگین 11 کیلوگرم در سال گزارش شده است.

این میزان بالای مصرف، منجر به تولید حجم زیادی از روغن های خوراکی زاید می شود که در بسیاری از موارد بدون رعایت اصول زیست محیطی دفع می شوند.

یکی از مهم ترین مشکلات ناشی از دفع نامناسب روغن های زاید خوراکی، تأثیرات مخرب زیست محیطی آنها است.

روغن های خوراکی دلیل 40 درصد از انسداد های فاضلاب شهری ورود این روغن ها به شبکه های فاضلاب شهری موجب انسداد لول