خداحافظی آرام در پایان دو فصل نه چندان آرام

محمد ربیعی پس از دو فصل حضور و 64 بازی روی نیمکت ذوب آهن اصفهان به عنوان سرمربی و برخی حواشی و استعفاهای سریالی، در آرامش از جمع گاندوها جدا شد.

- ایسنا/اصفهان محمد ربیعی پس از دو فصل حضور و 64 بازی روی نیمکت ذوب آهن اصفهان به عنوان سرمربی و برخی حواشی و استعفاهای سریالی، در آرامش از جمع گاندوها جدا شد.

بعد از دو فصل پر فرازونشیب، محمد ربیعی در سکوت و بدون هیاهوی خاصی از تیم فوتبال ذوب آهن اصفهان جدا شد.

پایانی که شاید خیلی ها از همان نیم فصل سال گذشته آن را پیش بینی می کردند.

سرمربی جوان فوتبال ایران که با کارنامه ای موفق از مس رفسنجان به جمع سبزپوشان اصفهانی پیوسته بود، نتوانست انتظارات را آن طور که عنوان می شد در ذوب آهن برآورده کند و باوجود کسب جایگاه های پنجم و ششم در دو فصل که عملکرد فوق العاده ای محسوب می شود، آن چنان مرد محبوب سکوها نبود.

ربیعی با وعده تحول به ذوب آهن آمد، تیمی که سال ها است نه در قعر جدول حضور دارد و نه در قامت یک مدعی ظاهر می شود، بلکه در میان جدول باقی مانده و در حواشی و تصمیم گیری های مدیریتی دست مایه نقد بوده است.

محمد ربیعی هم در این فضا، نتوانست نسخه نجات بخش تیم باشد.

ذوب آهنِ ربیعی بیش از هر چیز، تیمی محتاط بود.