رمان های محبوب اورسن ولز و کاترین هپبورن

جهان داستانی تارکینگتون، جهانی است به رنگ سپیا؛ هم زمان باشکوه و فرسوده، پر از نوستالژی و ناامیدی.

با آن که رمان هایش گاه از حافظه جمعی محو شده اند، - جهان داستانی تارکینگتون، جهانی است به رنگ سپیا؛ هم زمان باشکوه و فرسوده، پر از نوستالژی و ناامیدی.

با آن که رمان هایش گاه از حافظه جمعی محو شده اند، اما در دل خود، حقیقتی ازلی دارند: هیچ شکوهی ابدی نیست، و هیچ تلاشی تضمین شده.

به گزارش ایسنا، سمیه مهرگان، نویسنده و روزنامه نگار در یادداشتی نوشته است: از اورسن ولز در فیلمسازی و کاترین هپبورن در بازیگری به عنوان دوتا از نوابغ هنر هفتم در قرن بیستم یاد می شود.

این دو سینماگر بزرگ، در نیمه اول قرن بیستم، در اقتباس هایی که از رمان های مشهور آن دوره بود، نقش آفرینی کردند، ولز به عنوان کارگردان فیلم امبرسون های باشکوه (1942) که از رمان محبوبش که از آن به عنوان یک شاهکار ادبی یاد می کرد و هپبورن در فیلم آلیس آدامز (1935) که از رمان و شخصیتی به همین نام که او آن را نمادی از خودش و زنان قرن بیستم می دانست.

هر دو رمان، برنده جایزه پولیتزر 1919 و 1922 شده بودند، نسخه سینمایی این دو رمان نیز برای هپبورن نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن را به ارمغان آورد و برای ولز نامزدی بهترین فیلم.