کشمر و شاهنامه فردوسی، آغوش مادر در ادبیات ایران

یک پژوهشگر ادبیات فارسی، در خصوص جایگاه نام کشمر در شاهنامه فردوسی گفت: در خراسان رضوی، کاشمر، با نام باستانی کِشْمَر به معنای آغوش مادر، احتمالاً زادگاه زرتشت و همچنین نام تاریخی تُرشیز است.

- ایسنا/خراسان رضوی یک پژوهشگر ادبیات فارسی، در خصوص جایگاه نام کشمر در شاهنامه فردوسی گفت: در خراسان رضوی، کاشمر، با نام باستانی کِشْمَر به معنای آغوش مادر، احتمالاً زادگاه زرتشت و همچنین نام تاریخی تُرشیز است.

محمد کاظمی در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه کشمر در تاریخ و ادبیات ایران به ویژه در شاهنامه فردوسی، اهمیت خاصی دارد، اظهار کرد: این منطقه با پیشینه ای کهن، نماد زیبایی و شکوه ایران باستان است.

وی به بررسی نام و جایگاه کشمر در شاهنامه پرداخت و افزود: کشمر در عهد باستان به معنای آغوش مادر و تختگاه یا پایتخت دولت و کشور شناخته می شد.

این پژوهشگر ادبیات فارسی بیان کرد: فردوسی در شاهنامه به نام کشمر اشاره کرده و از آن به عنوان مکانی مقدس یاد می کند؛ حتی او در اشعارش به آذر مهر برزین اشاره می کند و اهمیت این مکان را در تاریخ ایران نشان می دهد.

وی تصریح کرد: کشمر به عنوان یک پرستشگاه و محل برگزاری آیین های مذهبی در دوران زرتشتی، اهمیت ویژه ای دارد؛ همچنین، درخت سرو کشمر که نماد پاکی و جاودانگی است، در شاهنامه به زیبایی توصیف شده �