گفتمان نظم اقتصادی در دوره معاصر؛ گذار از وابستگی متقابل به خودیاری اقتصادی

دکتر محمد محمودی کیا عضو هیأت علمی پژوهشکده امام خمینی(س) و انقلاب اسلامی در یادداشتی تحلیلی برای جماران نوشت: برای دستیابی به امنیت، آرامش و ثبات در کشور، - گذار از نظم وابستگی متقابل به بازتعریفی ملی گرایانه در نظام بین الملل یکی از مفاهیمی که تا پیش از جنگ اوکراین در نظام جهانی مورد تأکید قرار داشت، وابستگی متقابل میان کشورها بود.

به این معنا که دولت ها برای تأمین نیازهای خود ناگزیر از تعامل و همکاری با یکدیگر هستند به گونه ای که هیچ کشوری به تنهایی قادر به تأمین تمام نیازهای زیستی، اقتصادی و صنعتی خود به شکلی خوداتکا نباشد.

در نتیجه، در حوزه هایی چون مواد غذایی، انرژی، خدمات فنی و بازرگانی، و امنیت، همکاری های بین المللی به ضرورتی اجتناب ناپذیر تبدیل شده بود.

این همکاری ها و وابستگی ها، مبنایی برای شکل گیری و تقویت ساختارهای نظم جهانی جدیدی فراهم می ساخت؛ نظمی که بر پایه توزیع فرصت ها و منابع در واحدهای جغرافیایی مختلف بنا شده بود و در نهایت، به درهم تنیدگی فزاینده منافع کشورها می انجامید و به عبارتی دیگر کشورها را در چارچوبی از منافع مشترک به یکدیگر پیوند می داد.

برای مثال، بروز اعتصاب کارگری در صنعت نفت در یکی از کشورهای تولیدکننده نفت می توانست مستقیماً منجر به افزایش قیمت جهانی نفت شود و یا تحولات سیاسی در ی