جشن رهایی یا ترس از یک عدد

سیزدهم فروردین، روزی که مردم از خانه بیرون می روند تا به باورهای کهن، نحسی این روز را در دل طبیعت بزدایند، ریشه ای عمیق در تاریخ و اساطیر دارد.

- سیزدهم فروردین، روزی که مردم از خانه بیرون می روند تا به باورهای کهن، نحسی این روز را در دل طبیعت بزدایند، ریشه ای عمیق در تاریخ و اساطیر دارد.

از آشوب های ازلی و نحوست عدد سیزده در باورهای جهانی تا آیین های طلب باران و جشن های آریایی، روایت های متعددی درباره منشأ این روز نقل شده است.

اما آیا واقعاً سیزدهمین روز فروردین، نحس است یا این بدیمنی، ساخته و پرداخته فرهنگ های مختلف در گذر زمان بوده است؟ به گزارش ایسنا، سیزده، روز پایان دوره جشن های نوروزی است.

در این روز مردم بنا بر یک سنت فرهنگی از خانه ها بیرون و به دشت و صحرا و باغ ها می روند تا آخرین روز عید را در طبیعت و در کنار سبزه و گیاه و آب روان، چشمه ها و جویبارها به شادی و خوشی بگذرانند.

در گذشته، مردم قید و بندی برای رفتارهای خود در روز سیزده نمی پذیرفتند و با برخوردها، هوس بازی ها و شادخواری ها نظم و قرارهای اجتماعی را بر هم می زدند و آشوب و آشفتگی هایی در روال معمول زندگی خود پدید می آوردند.

رفتارهای بی بندوبار و آشوب گرانه برخی، حوادث ناگواری می آفرید که گریبان آن ها و دیگران را می گرفت و گاهی مصیبت هایی به بار می آورد.