هشدار قرآن به عیب جویان و بدگویان در سوره همزه

تفسیر المیزان در بررسی آیه نخست سوره همزه، با استناد به متن قرآن کریم، عاقبت شوم عیب جویی و بدگویی را مورد تأکید قرار داده و آن را رفتاری نکوهیده و ویرانگر توصیف می کند.

- اهواز - تفسیر المیزان در بررسی آیه نخست سوره همزه، با استناد به متن قرآن کریم، عاقبت شوم عیب جویی و بدگویی را مورد تأکید قرار داده و آن را رفتاری نکوهیده و ویرانگر توصیف می کند.

به گزارش خبرنگار مهر ، بر اساس تفسیر المیزان، آیه اول سوره مبارکه همزه با عبارت وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ به صراحت هشدار می دهد که وای بر کسانی که عادت به عیب جویی، بدگویی و زخم زبان دارند.

علامه طباطبایی در این تفسیر، هُمَزَه را به معنای کسی که آشکارا دیگران را با طعنه و کنایه آزار می دهد و لُمَزَه را به فردی که در خفا و با اشاره به عیوب دیگران می پردازد، تفکیک کرده است.

این آیه، بر اساس این تفسیر، نه تنها این رفتارها را محکوم می کند، بلکه آن ها را نشانه ای از سقوط اخلاقی و دوری از ارزش های انسانی می داند.

علامه طباطبایی در کتاب تفسیر المیزان تأکید دارد که چنین افرادی در نهایت خود را در دام عذاب الهی گرفتار خواهند دید.

این هشدار قرآنی، به عنوان پیامی همیشگی، انسان ها را به پرهیز از این رذائل اخلاقی فرا می خواند.