«نقی، تو هم مثل من هیچی نشدی!»، در حاشیه سکانس خوب سریال پایتخت: تسری سیاهی و ناکامی به دیگران از نظر روانی چطور تفسیر می شود؟!

این پدیده، گرچه تلخ است، اما درک آن راهی به سوی فهم عمیق تر شکست، حسادت، و فرافکنی های ناخودآگاه در جامعه انسانی می گشاید.

مسئله اصلی این است که آیا این رفتار نوعی بیماری است یا واکنشی فرهنگی و آموخته شده.

- نقی، تو هم مثل من هیچی نشدی! ، در حاشیه سکانس خوب سریال پایتخت: تسری سیاهی و ناکامی به دیگران از نظر روانی چطور تفسیر می شود؟! این پدیده، گرچه تلخ است، اما درک آن راهی به سوی فهم عمیق تر شکست، حسادت، و فرافکنی های ناخودآگاه در جامعه انسانی می گشاید.

مسئله اصلی این است که آیا این رفتار نوعی بیماری است یا واکنشی فرهنگی و آموخته شده.

در برخی فرهنگ هاست؟ برخورد با ناکامی، بخشی اجتناب ناپذیر از تجربه انسانی است.

اما برخی افراد به جای درون نگری یا اصلاح مسیر، دست به نوعی همسان سازی منفی می زنند: اگر من موفق نشدم، تو هم نتونستی  یا نمی تونی .

این نوع نگرش، که به تسری ناکامی یا واکنش تدافعی نسبت به شکست معروف است، می تواند از لایه های پنهان روان انسان پرده بردارد.

به گزارش یک پزشک، روان پزشکان این پدیده را نه تنها به عنوان یک اختلال رفتاری، بلکه به عنوان الگویی درونی شده از فرار از مسئولیت تحلیل می کنند.

این الگو، معمولاً در افرادی با هویت شخصی شکننده، عزت نفس پایین، یا تجربه های مکرر طرد اجتماعی بروز می کند.