با شناخت دشمنان مشترک، به جای تفرقه، اتحاد و همدلی خود را تقویت کنیم

مبارزه با دشمن مشترکی که سال هاست دست به جنایات هولناک علیه مسلمانان زده، یکی از مؤثرترین عوامل وحدت بخش میان امت اسلامی است.

- محبوب خدا قبل از نبرد، همه شعار می دهند: ما آماده ایم! اما وقتی صدای طبل جنگ بلند می شود، بسیاری عقب نشینی می کنند.

این فاصله ی عمیق میان حرف و عمل، از هر شمشیری برنده تر است و می تواند پایه های یک جامعه را ویران کند.

شاید شما هم دیده باشید: مدیری که قول می دهد مشکلات را حل کند، اما در لحظه عمل، عقب نشینی می کند؛ یا دوستی که وعده کمک می دهد، اما در زمان نیاز غایب است.

این تناقض، نه تنها اعتماد را از بین می برد، بلکه در نگاه خداوند، گناهی بزرگ و منفور است.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ.

کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُون ‏‬ [1].

اما در مقابل، خداوند دوست دار آن مؤمنانی است که در مسیر مبارزه برای او، نه تنها شعار بدهند، بلکه همچون صفی فولادین در میدان مبارزه حاضر می شوند: إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیَانٌ مَرْصُوصٌ [2].

جامعه ای متحد و مستحکمی که افرادش به تعهدات خود عمل می کنند و در برابر سختی ها و سیلاب ویرانگر دشمنان، همچون سدّی بی نقص و بدون شکاف، ایستادگی می کنند، محبوب خداوند