یزد، سرزمین قدرشناسی

یک فعال میراث فرهنگ با بیان این که همیشه یزد با سه واژه «قنات»، «قنوت» و «قناعت»، شناخته اند، گفت: باید یک «قاف» دیگر به این واژه ها اضافه کنیم؛ - ایسنا/یزد یک فعال میراث فرهنگ با بیان این که همیشه یزد با سه واژه قنات ، قنوت و قناعت ، شناخته اند، گفت: باید یک قاف دیگر به این واژه ها اضافه کنیم؛ قدرشناسی محمد حسینی امروز شنبه در یادداشتی اظهار کرد: یزد، سرزمین قدرشناسی است؛ در یزد، قدر آب را می شناختند؛ در یزد، قدر سایه را می شناختند؛ در یزد، قدر آفتاب را می شناختند؛ در یزد، قدر آسمان را می شناختند.

در یزد، باد، شان و منزلتی داشت و مقامی به نام بادگیر.

یزد، شهر همنشینی، هم سازی و هم سایگی بود؛ همنشینی آب، سایه و خاک در قنات ها؛ همنشینی آفتاب، باد و سایه در تالارها و بادگیرها؛ همزیستی ادیان در کنار یکدیگر.

یزد، شهر مردمانی از جنس آفتاب بود؛ مردمانی که سوختند و ساختند، خانه هایی از جنس خاک.

وقتی مردمان یزد با طبیعت خشک و خشن این سرزمین مواجه شدند، رو به آسمان بردند و دل در زمین؛ و با حفر قنات ها، حیات را به این خطه بخشیدند.

چه زیباست تعبیر دارالعباده برای شهری که پنجره های آسمان به روی آن بسته، اما چشم های امید، گشاده است.

قناعت، شرط زندگی در یزد است؛ و آن گاه که قناعت با صناعت همراه شد، خانه ها، مساجد، گنبدها و بادگیرهایی را پدی�