مسجدی که روزگاری مرکزیت علمی شیعه در میدان نقش جهان بود

مسجد شیخ لطف اللّه به روزگار صفویان بخشی از یک قطب علمی در شهر اصفهان بود.

اکنون چهار قرن است که این مسجد در قلمرو بی رقیبش با کاشی های معرق، - مسجدی که روزگاری مرکزیت علمی شیعه در میدان نقش جهان بود ایسنا/اصفهان مسجد شیخ لطف اللّه به روزگار صفویان بخشی از یک قطب علمی در شهر اصفهان بود.

اکنون چهار قرن است که این مسجد در قلمرو بی رقیبش با کاشی های معرق، هنر خوشنویسی و بازی رنگ و نور جلوه گری می کند.

صدر ، مجتهد اعظم ، ملاعبداللّه و فتح اللّه نام های دور بنایی است که امروز همه ما آن را به نام مسجد شیخ لطف اللّه می شناسیم؛ مسجدی که جانب شرقی میدان نقش جهان را احاطه کرده است و حالا 435 سال از روزی که گذشتگان مان سنگ بنایش را گذاشته اند، می گذرد.

آنچه در ادامه می خوانید مروری بر تاریخ این زیبایی بی انتها است.

پنج سال پس از آنکه در تاریخ 1006 هجری قمری، شاه عباس یکم اصفهان را به پایتختی ایرانِ صفوی برگزید، دستور ساخت مسجد شیخ لطف اللّه از سوی این پادشاه صادر شد.

این بنا که در 1028 هجری قمری، یعنی 17 سال بعد به سرانجام رسید، بر بقایای مسجد و مدرسه ای موسوم به خواجه ملک بنا شده بود و کارکرد آموزشی آن بر جنبه نیایشی اش غلبه داشت.

نه تنها خواجه ملک، بلکه مسجد شیخ لطف اللّه هم در اصل جزیی از تشکیلات وسیعی تری بود که یک مکان آموزشی پراهمیت به حساب م