سیزده بدر در عهد قاجار به روایت عبدالله مستوفی

سیزدهم نو روز عید ورزش و تفرج بود.

روز یا شب پیش، هر کس بقدر وسع و لزوم تدارکی برای این روز می دید.

از صبح این روز خانواده های شهری با سماور های کوچک و بقچه بسته هایی که در آن خوراکی روزانه را بسته بودند، - دسته دیگر که سیزده بدر را فقط برای عصر گذاشته بودند.

از دو سه ساعت بعد از ظهر به این خیابان ها رو ی می آوردند.

از شهر که بیرون می رفتند، هر دسته ای کنار نهر آب و سبزه زاری می نشستند.

ناهار را در زیر طاق آسمان و اگر چند درختی گیر آورده بودند.

در زیر سایه کم آن صرف می کردند.

آجیل و شیر ینی هم چه قبل از ناهار و چه بعد ازنا هار داشتند.

بعلاوه عصری کاهو با سرکه یا سکنجبین و یا سرکه شیره حتما باید بخورند.

بعضی از خانواده های نسبتا تواناتر رشته بریده و نخود و لوبیای پخته و اسفناج خرد کرده شسته در دو سه کیسه و دوغ و کشک در یک کوزه و مقداری پیاز و روغن همراه برده و در یورتی که برای خود گرفته بودند، آش رشته ای هم ضمیمه سایر خوراکی ها می کردند.

سماور آنها از صبح بار بود.

شاید این روز ده یک اهل شهر هم در شهر نمی ماند ند و اجتمالا هرکس تمکن بدنی داشت، از این تفریح و تفرج خودداری نمی کرد.

خانواده های اعیان اکثر به باغ های داخل یا خارج شهر می رفتند و در آنجا سیزده بدر را با تمام لوازم و جزییات برگذار می کردند.