اینجا مازندران، دیار علویان، به افق لیله القدر

«اینجا مازندران است دیار علویان به افق لیله القدر»، دل های شیدای مازنی هم با تپش های قلب عالم امکان همراه می شود و با غروب آفتاب و طنین صوت اذان مغرب سفره های افطاری «اللهم لک صمت و علی رزقک افطرت» را نوش می کنند، - ایسنا/مازندران اینجا مازندران است دیار علویان به افق لیله القدر ، دل های شیدای مازنی هم با تپش های قلب عالم امکان همراه می شود و با غروب آفتاب و طنین صوت اذان مغرب سفره های افطاری اللهم لک صمت و علی رزقک افطرت را نوش می کنند، حالا دیگر وقت آن است که جلوه ای از محشر خودنمایی کند، مردم تبرستان از هر جنس و صنف و دسته ای به سمت میقات به راه می افتند تا با اشک چشم، مژگان خیس و زمزمه الغوث الغوث آب و جاروب کنند محل نزول ملائکه را.

نفس های زمین در سینه حبس شده، ضربان قلبش تند می زند و ثانیه ها را می شمارد، شب بیست و سوم ماه رمضان میهمانی بزرگی را در پهنه خود تجربه کرد، یک میهمانی به وسعت لاهوت، در این شب عالم ناسوت هوای ملکوت را به خود گرفت، طبق قرار همه فرشتگان آسمانی به حکم تنزل الملائکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر بیایند و رحمت پروردگار را به زمینیان ارزانی کنند.

چشمانم را می بندم و خودم را در مساجد و تکایا و بقاع متبرکه و گلزارهای لاله گون شهدای مازندران می چرخانم تا به منزلگاهی که صاحب امشب برایم تقدیر کرده سکنی گ