تخریب میراث فرهنگی با فیلمسازی

اردشیر اروجی معتقد است فیلم برداری در آثار تاریخی اگر آسیبی به بنا وارد نکند، می تواند بسیار مفید باشد.

زیرا باعث معرفی آن مکان ها می شود و به نفع میراث فرهنگی است.

- *آیا سازمان میراث فرهنگی در این زمینه دستورالعمل مشخصی دارد؟  متأسفانه خیر و یکی از مشکلات اصلی همین است.

سازمان میراث فرهنگی باید یک دستورالعمل مشخص و شفاف داشته باشد که هر گروه فیلم سازی موظف است آن را مطالعه و امضا کند و فقط در صورت تعهد به رعایتش اجازه ورود به بناهای تاریخی را داشته باشد.

در این صورت هم سازمان و هم گروه تولید در قبال هر آسیبی مسئول خواهند بود.

    *در قراردادهایی که بین میراث فرهنگی و گروه های تولید منعقد می شود، آیا مواردی درباره خسارات مالی و پرداخت هزینه برای ترمیم آثار در صورت خسارت دیدن پیش بینی شده است؟  ممکن است چنین بندی وجود داشته باشد؛ مثلاً بگویند اگر آسیبی وارد شد، گروه موظف به پرداخت هزینه ترمیم است.

ولی قراردادها بعضاً خیلی ابتدایی نوشته می شوند و حتی اگر چنین بندی ذکر شده باشد، باز هم مشخص نیست که چه چیزی دقیقاً مصداق آسیب به شمار می آید.

فرض کنید وارد یک تالار با نقاشی های قاجاری می شوند و می خواهند صحنه ای ضبط کنند که نیاز دارد بخشی از آن نقاشی پوشیده شود و من شاهد بودم که برای نصب پرده یا دکور، داخل همان نقاشی های دیوا�