نقش روابط عاشقانه در پیشرفت های علمی بشر

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بر اساس آمارها، در دهه 1920 به ازای هر 1000 نفر در ایالات متحده، سالانه 12 ازدواج شکل می گرفت.

از این جهت به سراغ آمار دهه 1920 رفته ایم که این دهه، - به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بر اساس آمارها، در دهه 1920 به ازای هر 1000 نفر در ایالات متحده، سالانه 12 ازدواج شکل می گرفت.

از این جهت به سراغ آمار دهه 1920 رفته ایم که این دهه، دهه اختراعات جدید بود.

حالا می خواهیم بدانیم عشق در آن دوره چقدر بر مهندسی، معماری و علم تأثیر گذاشت؟ آیا هورمون هایی مانند اکسی توسین(oxytocin)، وازوپرسین(vasopressin) و دوپامین(dopamine) افراد را خلاق تر می کنند یا عشق به تنهایی الهام بخش بوده است؟ کدام زوج های دانشمند و مشهور بوده اند که به عنوان مدرکی بر تاثیر عشق بر نوآوری محسوب می شوند؟ تحقیقات جدید نشان می دهند که هورمون های کلیدی مانند اکسی توسین که احساس جذابیت را عمیق تر می کند یا هورمون وازوپرسین که هیجان را تحریک می کند یا دوپامین که اغلب در لحظات محبت آمیز ترشح می شود، نقش مهمی در عشق ورزیدن دارند.

مطالعات علمی نشان می دهند که روابط عاشقانه می توانند منبع مهمی برای تندرستی باشند.

دانشمندان همچنین تاکید می کنند که سرمایه گذاری روی رشد عاشقانه در بزرگسالی برای سلامتی و شادی عمومی، ضروری است.