تقارن دو تحویل

مناسبت دوم مربوط به فصل رمضان است که در درون خود  ماجراها دارد و سرانجامش تحویل حال است که بسی مهمتر است از تحویل سال ،اگر بهار نشان آفاق است  رمضان  وصال انفس است،رمضان با آداب، مناسک و اسراری که در آن  نهفته است سالک را به کوی دوست می برد و میهمان بی واسطه رب العالمین می شود که فرمود الصوم لی و انا اجزی به تعبیر یگانه درخصوص روزه که من خود پاداش روزه ام،رمضان روزنی است به سوی بهشت تا عبد سالک درپایین ترین سطح هستی که دنیا نامیده می شود افقهای ملکوت را تماشا کند ودر شبهای فنای قدر همه انانیت را  به قربانگاه بفرستد وشهد شیرین وصال را بچشد واین دعای تحویل را زمزمه کند یا مقلب القلوب و الابصار؛ یا مدبر اللیل و النهار؛ یا محول الحول و الاحوال؛ حول حالنا الی احسن الحال باری تحویل سال و حال امسال قرین گشته  است با أیام شهادت وصی رسول الله ص امیرالمؤمنین علی ع که توسل به او وعمل بوصایای او خاصه در آخرین لحظات حیات نورانیش ضامن حیات عزتمند ما در دنیا و آخرت ماست آنجا که فرمود: أُوصِیکُمَا بِتَقْوَی اللَّهِ، وَ أَلَّا تَبْغِیَا الدُّنْیَا وَ إِنْ بَغَتْکُمَا، وَ لَا تَأْسَفَا عَلَی شَیْءٍ مِنْهَا زُوِیَ عَنْکُمَا، وَ قُولَا بِالْحَقِّ، وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ، وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً.