تاثیر تمدید دوره شوراها بر ایده های سعید جلیلی/ بازی تاخیری زمانه با سایه نشینان

می گویند در سیاست، زمان سنجی همه چیز است.

سعید جلیلی، مردی که سه بار درِ پاستور را کوبید و سه بار بازگشت، این بار نقشه ای دیگر در سر داشت.

اما.

-  سعید جلیلی که در انتخابات ریاست جمهوری 1403 تجربه ای دیگر از شکست را داشت، به دنبال راهی بود که احمدی نژاد در سال 84 رفت؛ از شهرداری تهران به ریاست جمهوری رسید.

اما گویا این بار هم تقدیر با او یار نبود.

  به گزارش خبرنگار تابناک، جلیلی، همان مرد آرام و کم حرفی که روزگاری پشت میز مذاکرات هسته ای نشسته بود، این بار سراغ بودجه های کلان شهرداری ها رفته بود.

او در گفت وگوهایش تأکید داشت که بودجه عمرانی پنج کلان شهر از بودجه دولت بیشتر است .

این حرف، نوستالژی روزهایی را زنده می کرد که احمدی نژاد از شهرداری تهران، خود را به پاستور رساند.

  جلیلی و یارانش گویی می خواستند بگویند: اگر درِ ریاست جمهوری به روی ما بسته است، شاید کلیدش در شهرداری باشد.

  اما سیاست، بازی غریبی است.

همان طور که شهرداران بعد از احمدی نژاد نتوانستند از شهرداری به ریاست جمهوری برسند، حالا نوبت جلیلی بود که با یک تصمیم مجلس، نقشه هایش به هم بریزد.

تأخیر یک ساله در انتخابات شوراها، عملاً تب اولیه او و هوادارانش را خواباند.