یادگاری بر پیکر تاریخ؛ قانون چه می گوید؟

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، میراث فرهنگی و تاریخی هر سرزمین نه تنها بخشی از هویت ملی آن ملت است، بلکه نماد پیوستگی تاریخی، باورها، - به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، میراث فرهنگی و تاریخی هر سرزمین نه تنها بخشی از هویت ملی آن ملت است، بلکه نماد پیوستگی تاریخی، باورها، هنر، معماری و تمدن آن جامعه به شمار می رود.

در این میان، آثار تاریخی ثبت شده بخشی از سرمایه های معنوی کشور هستند که حفظ و نگهداری از آنها، نه فقط وظیفه دولت، بلکه مسئولیتی ملی و همگانی است.

اما متأسفانه پدیده ناهنجار نوشتن یادگاری و آسیب رسانی به این آثار، معضلی است که از بی توجهی، ناآگاهی یا سودجویی برخی افراد سرچشمه می گیرد و خسارات جبران ناپذیری بر پیکره هویت تاریخی کشور وارد می سازد.

از یادگاری نوشتن تا یادگاری جمع کردن در دورانی که جهان با بحران های زیست محیطی، جنگ ها و نابرابری های اجتماعی دست وپنجه نرم می کند، تخریب میراث فرهنگی (اعم از آثار تاریخی، بنا های باستانی، و نماد های تمدنی) به مسئله ای حاد و هشداردهنده تبدیل شده است.

میراث فرهنگی نه تنها بازتابی از گذشته ی جوامع انسانی است، بلکه سرمایه ای گرانبها برای آینده ی آنها محسوب می شود؛ اما در برابر طمع، جهل، و بی توجهی، این گنجینه ها آسیب پذیرند.