واکنش مسیح به فحاشان و دشنام دهندگان؛ هرکس آن خرج کند که دارد!

یکی از حواریون سوال کرد که ای پیغمبر خدا، این الفاظ شنیع را چرا به ثنا و محمدت مقابله کنی؟ بر لفظ مبارک راند: هر کس آن خرج کند که دارد.

چون سرمایه ایشان بدی بود، - به گزارش خبرنگار فرهنگی تابناک، ادبیات آینه تمدن، فرهنگ، خُلقیات، باورها و آداب و سنن یک ملت و نماینده شخصیت معنوی و فرهنگی انسان هایی است که با آن ادبیات خو گرفته و بدان انس یافته اند.

اخلاق گرایی در ادبیات پارسی (حتی در ادب حماسی) جلوه ای از روحیه جوانمردی و فتوت در میان ایرانیان را بازگو می سازد.

به باور مردم این سرزمین، نیکی و بدی پایان یکسانی نداشته و اگر کسی خوبی نماید، با او به خوبی و در صورتی که بدی کند، با او به بدی رفتار خواهد شد و خداوند بلند مرتبه، این جهان را به گونه ای آفریده که انسان هر عملی انجام دهد، پاداش یا کیفر آن به ابتدا به خودِ فرد رسیده و سپس دیگران را از آن نصیب و بهره ای خواهد بود.

این آموزه و مطلب اخلاقی که در اندیشه های اسلامی نیز مورد تایید قرار گرفته، در متون ادبی جایگاهی ویژه دارد.

دعوت به نیکی، خوبی، خوش رفتاری، پارسایی و دیگر فضیلت های انسانی در متون ادب پارسی (اعم از شعر و نثر) بسیار برجسته بوده و در این میان، متون کهنی همچون قابوس نامه، جوامع الحکایات و گلستانِ سعدی از جایگاه ویژه و ممتازی برخوردار است.