«آبی به رنگ خاک»؛ قصه پرخون شاهرگ اصفهان

فیلم کوتاه «آبی به رنگ خاک» روایتی دغدغه مند از وضعیت زاینده رود، یعنی پاره جدانشدنی هویت شهر و مردمی است که نمی خواهند با جای خالی اش خو بگیرند.

- ایسنا/اصفهان فیلم کوتاه آبی به رنگ خاک روایتی دغدغه مند از وضعیت زاینده رود، یعنی پاره جدانشدنی هویت شهر و مردمی است که نمی خواهند با جای خالی اش خو بگیرند.

این فیلم با مدت زمان 20 دقیقه، محصول 1394 به حساب می آید و حاصل پژوهش و نگارش مشترکی از مصطفی حاجی قاسمی و مریم الهامیان است.

آبی به رنگ خاک با اشاره به تولد و زادگاه راوی و پدر و مادرش آغاز می شود.

گویی با چنین طلیعه ای قرار است ضمیر مخاطب به سوی رودی پرتاپ شود که پیدایی، پویایی و هویت اصفهان به آن وابسته است، همان طور که راوی ریشه هایی دارد.

روایتگر آبی به رنگ خاک که مردی جوان است، قدم به قدم بزرگ می شود تا روزی که نمی تواند خودش و اطرافیانش را بدون همنشینی با رودخانه زاینده رود تصور کند.

عمیق تر که نگاه کنیم، این یک نشست وبرخاست سطحی نیست.

بین مردم، پل ها و رود رابطه ای تنگاتنگ وجود دارد.

میانشان خاطره ها شکل می گیرد و خاطره ها هویتشان را می سازد.

بعد راوی یک روز بیدار می شود و می بیند این رود خاطره ساز و هویت بخش که مادر اصفهان است، دیگر نیست.