زنی که مایه اعتبار زن ایرانی بود

اگر از من بپرسند که کدام زن طی این پنجاه سال بیشتر از همه مایه اعتبار زن ایرانی بوده است، خواهم گفت پروین.

- به گزارش ایسنا، محمدعلی اسلامی ندوشن در کتاب های نوشته های بی سرنوشت و زندگی، عشق و دیگر هیچ درباره رخشنده اعتصامی معروف به پروین اعتصامی که در 25 اسفندماه 1285 در تبریز متولد شد و در 15 فروردین 1320 در سن 34سالگی بر اثر بیماری حصبه درگذشت، می نویسد: پروین نه شاعر نابغه بود که نبوغش را به هدر دهد، و نه مصلح اجتماعی.

فردی بود با استعداد خوب.

در میان گویندگان معاصر، بعد از بهار از همه مهم تر بود، در مقیاس کلی شعر فارسی شاعری متوسط و در میان زنان گوینده ایران، شخص اول؛ لااقل اولین زنی است که در زبان فارسی از او دیوان شعر برجای مانده است، چون از شاعران زن قبل از پروین، دیوانی برجای نمانده.

بعضی از شعرهایش لطیف و دلنشین است و بعضی دیگر خسته کننده و ملال آور.

دومین ویژگی پروین اعتصامی این است که شاهد برخورد قدیم و جدید بوده و آن را در شعر خود انعکاس داده است.

پروین از کسانی است که از زن دفاع می کند.

او در عین حال، اخلاقیات زمان را در شعر از یاد نمی برد و از این جهت هم اهمیت دارد.

بخشی از شعرهای پروین حالت هماهنگی با زمان خودش را ندارد.