سفر به تهران قدیم؛ چگونه سر همه تهرانی ها کلاه گذاشتند؟ (+عکس)

مردم تهران تا قبل از به تخت نشستن آقا محمدخان قاجار لباس یکدست و متحد نداشتند و ساکنان تهران که اغلب از شهرهای دیگر به پایتخت نقل مکان کرده بودند، - کفش و کلاه، بخش های اجباری دیگری از پوشش لباس مردان بود.

معانی درباره نوع کفش و کلاه در آن دوره می گوید: اهالی تهران با توجه به توان مالی شان گیوه، چارق یا نعلین به پا می کردند.

البته کلاه بخش مهمی از لباس مردان در آن دوران به شمار می رفت.

یعنی هیچ مردی بدون کلاه و سرپوش در کوچه و خیابان ظاهر نمی شد.

نوع سرپوش و کلاه هم نشان دهنده شأن و طبقه اجتماعی آن شخص بود.

 معروف ترین کلاه هایی که مردان در آن دوره سر می گذاشتند کلاه های نمدی، پوستی و مقوایی بود که بعد از هماهنگ کردن لباس در سال 1299 در دوره پهلوی اول، کلاه پهلوی و کلاه اجباری، جای همه آنها را گرفت.

محمد شاه اولین بار دستور داد که کلاه کوتاه شود.

کلاه دوره قاجار عبارت بوده از یک مخروط مجوف به ارتفاع سی و پنج سانتی متر که انتهای بالای آن به داخل تا شده بود.

یاکوب ادوارد پولاک پزشک اتریشی و بنیانگذار طب نوین ایران در کتاب سفرنامه خود نوشته است: کلاه اعیان و متمولان از بهترین پوست بخاراست آن هم از قسمت های دست چین و منتخب پشت بره.

برای مردم با درآمد بالاتر، این کلاه را از پوست زیبای بره های محلی و بخصوص بره های شیراز و قم تهیه می شد به ق�