نشانه های نوکیسه گی در جامعه امروز ایران

نوکیسه ها نه ریشه دارند، نه تاریخ.

آنها خود را به لایه های بالای جامعه پرتاب کرده اند اما هنوز زبان، رفتار و نگاه شان همان است که روزهای تهی دستی داشته اند.

- آیا با آدم های نوکیسه برخورد داشته اید؟ چه تصوری از این افراد داشتید؟ در مواجهه با آنها چه شاخصه یا نشانه هایی بیشتر به چشم آمد؟ به گزارش تابناک، دنیا همیشه نابرابر بوده است.

از همان روزی که ثروت تاجی شد برای عده ای و زنجیری برای عده ای دیگر اما امروز این شکاف از یک نابرابری ساده گذشته و تبدیل به دره ای شده که دو سوی آن، هیچ گاه به هم نمی رسند.

در یک طرف، زندگی در برج های سر به فلک کشیده، شام های هزار دلاری، ماشین هایی که قیمت شان به اندازه ی یک عمر کارگری است و در سوی دیگر، صف های طولانی برای نان، حقوق های نصفه نیمه، و چشم هایی که از فرط نداری، امید را فراموش کرده اند.

شکاف طبقاتی فقط یک اصطلاح اقتصادی نیست، یک زخم است.

زخمی که هر روز عمیق تر می شود، هر روز خون بیشتری از عدالت می گیرد و هر روز فاصله ای را بیشتر می کند که شاید هیچ گاه پر نشود.

کسی که در کاخ ها زاده می شود هیچ گاه نمی فهمد صدای شکم گرسنه چگونه به مغز هجوم می آورد.

همان طور که کسی که هر روزش را در جنگ برای بقا گذرانده هرگز طعم زندگی بدون دغدغه را نخواهد چشید.