درهای قدیمی؛اصالت فراموش شده یک شهر

46درهای قدیمی قسمتی از تاریخ مردمان ایران طی قرن ها هستند اگرچه بسیاری از این درها از بین رفته اند ویا به مرور زمان کنار گذاشته خواهند شد اما درهای قدیمی در واقع نماد اصالت یک بنای ایرانی بوده است.

در واقع این ورودی ها یا همان در فتح البابی بود برای برقراری ارتباطات میان فردی بین اهالی و ساکنان یک محله، شهر یا روستا.

تزیینات و جنس در، با بافت محیط، دیوارها و باروهای اطرافش همخوانی داشت که از ارتباط گرم و دوستانه بین مردم حکایت میکرد.

اکثر معماری درها در زمان قاجار از چوب و آهن بوده است و از زمان پهلوی اول شکل آنها به دربهای تمام فلزی با نقشهایی بروی آن رواج گرفت و سپس معماری ایرانی درهای خانه ها به آهستگی جای خود را به دربهای بزرگ و معماری غربی داده است.

این گزارش از کوچه پس کوچه های محله های قدیمی ساری تهیه شده است.