منوچهر والی زاده چه مرگ هایی که به چشم دید!

لبخند از لبانش محو نمی شد؛ روحش به جوانی و دلش به شفافی صدایش بود.

باورمان نمی شود 84 سال داشت.

باورمان نمی شود او را و صدایش را دیگر نداریم.

- لبخند از لبانش محو نمی شد؛ روحش به جوانی و دلش به شفافی صدایش بود.

باورمان نمی شود 84 سال داشت.

باورمان نمی شود او را و صدایش را دیگر نداریم.

دوبله دیگر منوچهر والی زاده نخواهد داشت و این دردی است که تمامی ندارد.

منوچهر والی زاده در سال های اخیر مرگ بسیاری از دوستان را به چشم دید.

اشک ها ریخت در غم فراق یارانش که هر کدام ستاره ای بودند در آسمان طلایی دوبله.

می خواست ایستاده بمیرد .

دعا می کرد، خدایا ما را ایستاده بمیران! پرویز ربیعی که سال گذشته درگذشت، حسی قریب به والی زاده دست داد؛ می گفت: زندگی همین است.

نوبت ما هم می شود.

هر نسلی که می رود باید نسلی دیگر جایگزینش شود.

همیشه که ما نیستیم، آن قدر بزرگتر از ماها رفته اند که ما انگشت کوچکشان هم نمی شویم.

ان شاءالله جوان ها سلامت باشند.

به نظرم عاقبت بخیری همین است که آدم ناگهان برود.

پرویز عزیز حدود 12 سال پیش عمل قلب باز انجام داده بود اما رفتنش ناگهانی بود.

به هر حال همه ما سن و سالمان بالاست و دیگر جوان نیستیم.

همسر آقای ربیعی امروز در مراسم خاکسپاری در کمال تعجب ایستاده بود و می گفت من رفتم برایش آب بیاورم که زمین افتاد، ایست قلبی و تمام .